Δεν θα παω σχολειο!!!!
Προσπαθώ να μπώ στην ψυχολογία του παρόλο που αλήθεια, δεν την νιώθω. Εγώ ως μοναχοπαίδι μου που ήμουνα, ήμουν ενθουσιασμένη κάθε φορά που άνοιγαν τα σχολεία, που θα ξανά-βλεπα τους φίλους μου και θα έμπαινα στη ρουτίνα του σχολείου, παρόλο που τα μαθήματα τα βαριόμουνα. Ένιωθα αυτή την γλυκιά ανυσηχία, να προλάβω να πάω πριν χτυπήσει το κουδούνι, να πάρω μαζί μου όλα όσα χρειάζομαι. Μήπως τελικά ήμουν λίγο πιο μεγάλη από ότι τώρα το παιδί μου; Μήπως είναι μικρό ακόμα και περιμένω πολλά από εκείνο;
Διάβασα ότι κάποιες από τις αιτίες που τα παιδιά δεν θέλουν να πάνε στο σχολείο είναι ότι απολαμβάνουν κατα το δίαστημα που είναι στο σπιτι, την αποκλειστική προσοχή ενός από τους γονείς. Άλλη αιτία είναι ότι κατά τη διάρκεια που είναι στο σπίτι έχουν την ελευθερία να κάνουν πράγματα που τους αρέσουν, όπως να δουν ταινίες, να χρησιμοποιήσουν το tablet, να παίξουν όπως θέλουν αντί να μπούν σε ένα "πρέπει" περιβάλλον. Υπάρχουν και άλλες αιτίες αλλά νομίζω αυτές οι δύο είναι ίσως εκείνες που εκφράζουν εμάς χωρίς να είμαι και απόλυτα σίγουρη έχω αποκρυπτογραφήσει τα συναισθήματα του παιδιού μου. Όταν πάει στο σχολείο, είναι πιστεύω από τα αγαπητά παιδιά, που κάνει παρέες και παιζεί, και μαθαίνει, αλλά μέχρι να πάμε γίνεται χαμός.
Αυτός ο χαμός κρατεί χρόνια τώρα από τότε που ξεκίνησε να μιλάει, μόνιμα και ολόχρονα δεν θέλει να πηγαίνει και δεν έχει να κάνει με το σχολείο ούτε στο βρεφικό, ούτε στο νηπιαγωγείο και τώρα στην προ-δημοτική. Μήπως φταίει που πήγαμε νωρίς σχολείο; Μήπως φταίω εγώ; Ναι δεν ήμουν πάντα υπομονετική και ήρεμη. Υπήρξαν μέρες που φώναξα, φοβέρισα, θύμωσα. Θα τα καταφέρω φέτος να είμαι ο γονιός που θα ήθελα να είμαι αλλά κυρίως που θα ήθελε το παιδί μου να είμαι? Θα μπορέσω να καθησυχάσω το παιδί μου, να του μεταδώσω θετικότητα και με δύναμη να ξεκινήσει την νέα του σχολική χρονιά; θα μπορέσω να τον διαβεβαιώσω και να νιώσει ότι είμαι εκεί για εκείνον και πως στο σχολείο θα έχει νέες ευχάριστες εμπειρίες, θα γνωρίσει τους φίλους του, θα μάθει καινούρια παιχνίδια και πάνω από όλα, με την βοήθεια των δασκάλων του θα πλουτίσει τις γνώσεις του, πολύτιμο εφόδιο για το αύριο;
Μήπως το ψάχνω πάρα πολύ; Όπως και να έχει, θα κάνω ότι καλύτερο για το παιδί μου, για μια χαρούμενη πρώτη μέρα και ομαλή επανένταξη στο σχολείο. Θα κάνω ότι μπορώ για να κρατήσω μια θετική στάση και να τον ενθαρρύνω στα δυνατά του σημεία. Και όλα θα πάνε καλά, πρώτα ο Θεός.
Καλή Αρχή σε όλους μας!
Μαμά για Έναν
Follow my Instagram: mamagienan_1
Αυτός ο χαμός κρατεί χρόνια τώρα από τότε που ξεκίνησε να μιλάει, μόνιμα και ολόχρονα δεν θέλει να πηγαίνει και δεν έχει να κάνει με το σχολείο ούτε στο βρεφικό, ούτε στο νηπιαγωγείο και τώρα στην προ-δημοτική. Μήπως φταίει που πήγαμε νωρίς σχολείο; Μήπως φταίω εγώ; Ναι δεν ήμουν πάντα υπομονετική και ήρεμη. Υπήρξαν μέρες που φώναξα, φοβέρισα, θύμωσα. Θα τα καταφέρω φέτος να είμαι ο γονιός που θα ήθελα να είμαι αλλά κυρίως που θα ήθελε το παιδί μου να είμαι? Θα μπορέσω να καθησυχάσω το παιδί μου, να του μεταδώσω θετικότητα και με δύναμη να ξεκινήσει την νέα του σχολική χρονιά; θα μπορέσω να τον διαβεβαιώσω και να νιώσει ότι είμαι εκεί για εκείνον και πως στο σχολείο θα έχει νέες ευχάριστες εμπειρίες, θα γνωρίσει τους φίλους του, θα μάθει καινούρια παιχνίδια και πάνω από όλα, με την βοήθεια των δασκάλων του θα πλουτίσει τις γνώσεις του, πολύτιμο εφόδιο για το αύριο;
Μήπως το ψάχνω πάρα πολύ; Όπως και να έχει, θα κάνω ότι καλύτερο για το παιδί μου, για μια χαρούμενη πρώτη μέρα και ομαλή επανένταξη στο σχολείο. Θα κάνω ότι μπορώ για να κρατήσω μια θετική στάση και να τον ενθαρρύνω στα δυνατά του σημεία. Και όλα θα πάνε καλά, πρώτα ο Θεός.
Καλή Αρχή σε όλους μας!
Μαμά για Έναν
Follow my Instagram: mamagienan_1
Comments
Post a Comment