mamagiaenan

Κάπου στα μέσα Μαρτίου... Υπερβολές...για μια ακόμη γρίπη κλείνουν τα σχολεία, να δυσκολεύουν τον κόσμο...και τότε σκάει το πρώτο κρούσμα στον εργασιακό μου κλάδο, σε άνθρωπο που γνώριζα, δεν είναι δυνατόν! Και εάν κάποιος που ήρθε σε επαφή, έρθει στο γραφείο; και με εάν γεια καλημέρα σας αρρωστήσω; τι θα γίνει το παιδί μου; ο άντρας μου, η μανά μου, η γιαγιά μου; όχι δεν μπορώ μα συνεχίσω να εργάζομαι στο γραφείο δεν γίνεται...και τα μάζεψα. Μάζεψα τις εκκρεμότητες που είχα, εργάστηκα για μια βδομάδα από το σπίτι στα επείγοντα θέματα και μετρά παράμεινα on call ...ποσό θα κρατούσε αυτό. Κι όμως σήμερα, 70 και πλέον μέρες μετά είμαι ακόμα στο σπίτι. Τις πρώτες μέρες προσπαθούσα να αφομοιώσω τι γινόταν, να εξηγήσω στο 5.5 χρονών παιδί μου ότι δεν είναι διακοπές, ότι χρειάζεται προσοχή και τσούπα...αρρώστησα. πονόλαιμος και μύξες χωρίς τελειωμό και πανικός. Μήπως κόλλησα; μίλησα με τον γιατρό μου, εξετάστηκα και ήταν μια γρίπη βαρετής μοφής που χρειάστηκε 15 και πλέον μέρες ν